Eindelijk in Shisong deel 2
Blijf op de hoogte en volg Charlotte
23 Oktober 2012 | Nederland, Nijmegen
Na 4 lange dagen zijn we dan EINDELIJK aangekomen in Shisong!!!
Het begon allemaal zo:
Na heel wat tranen waren we dan eindelijk onderweg naar Kameroen. Helaas liepen we al snel vertraging op waardoor we 3 uur langer in het vliegtuig moesten zitten dan verwacht, en met een zieke Yvonne leek de tijd voorbij te kruipen.
Toen we in Douala aankwamen vlogen meteen de geuren en vooral de hitte op je af, dat was meteen flink zweten!! En met al die mensen om je heen die allemaal wat van je wilde, was dat best wel even stressen. Op dat soort momenten mis je je pappie en je mammie die alles op zo’n moment regelen wel hoor! Gelukkig hebben we het overleefd en waren rond 20.15 guesthouse.
S ’avonds zijn we meteen Douala in gegaan om ons geld te wisselen en om wat te eten te kopen. De stad is erg vies en armoedig, ook voelde we ons er niet veilig dus de volgende dag zijn we maar op het terrein van het guesthouse gebleven, ook geen straf want we hadden een zwembad! Eigenlijk zouden we 2 nachten in Douala blijven maar omdat het ons daar niet beviel zijn we met de nachtbus naar Bamenda vertrokken. Dat was een hele belevenis! Toen we rond 19.00 uur op het busstation kwamen was er volop muziek en stonden er mensen te dansen, daar kunnen we in Nederland nog wat van leren!! Verder was het ook apart om te zien dat we echt de enige westerse mensen waren, en wij waren ook een attractie voor hun. En Lisa heeft haar eerste huwelijksaanzoek al gehad!!
De bus zou eigenlijk om 21.30 vertrekken, maar ja het is Afrika dus de bus vertrok uiteindelijk om 23.00 uur. Je zou denken, omdat je in een nachtbus zit, dat iedereen lekker zou gaan slapen. Maar niets was minder waar. Er werd al snel om muziek geroepen en die bleef lekker de hele nacht kei hard aan staan. Rond 04.00 uur kwam er opeens een pastoor binnen en kreeg de hele bus mis met natuurlijk een uitbundige preek en liedjes. Toen hij klaar was werd het liedje van Michael Jackson – You are not alone in gezet dit was echt grappig. (Ja, de R&B muziek leeft hier nog volop , we hebben al heel wat R. Kelly en Destiny’s Child voorbij horen komen.
Toen we in Bamenda arriveerden was het echt een verademing, het klimaat is er heel anders omdat het in de bergen ligt. Ook de sfeer van de stad was totaal anders, veel vriendelijker en voor ons gevoel veiliger. Na een heerlijk ontbijtje in het Babtist centre, zijn we gesplitst. Yvonne en Lisa gingen door naar Njinikom en Annemarije en ik door naar Shisong. Er was ons van te voren wel verteld dat de weg slecht was naar Shisong, maar ZO slecht hadden we het zeker niet verwacht! We werden helemaal heen en weer geschud! Af en toe was het gewoon lachwekkend! De route naar Shisong was trouwens prachtig, met al die groene bergen met van die rode (zand) wegen. Na 3 uur gehobbeld te hebben waren we dan eindelijk in Shisong! We zijn heel hartelijk ontvangen door de matron, bewakers, dokters en de andere zusters. De bewakers en 1 dokter hielpen onze koffers naar het huisje, ik had echt medelijden met de dokter die mijn kleine sporttas pakte , die zal wel gedacht hebben ik pak mooi de kleinste tas, maar hij wist natuurlijk niet dat die zo verraderlijk zwaar zou zijn! Met al die boeken en toilet spullen erin, en hij maar lief lachen onderweg, maar ik wist wel beter haha.
Toen we het huisje een beetje hadden ingericht hebben we meteen een rondleiding gehad door het ziekenhuis, wat is het mooi zeg! Het ziet er allemaal heel netjes uit met een mooi binnenplaatsje wat op de Efteling lijkt. Het is eigenlijk net of je de jaren 30 binnen stapt, alle zusters dragen een jurk met een kapje en er is nog nergens een computer te bekennen.
Om toch een goede indruk te maken zijn Annemarije, Maria (zij is ook Nederlandse en was er ook toevallig toen wij aankwamen en werkt in een ander ziekenhuis in Babungo. Ze komt misschien ook hier 3 maanden werken als verpleegkundige omdat ze zich in Babungo toch wel erg alleen voelt als enige blanke in de omgeving) en ik naar de zondagmis gegaan. Dit was eigenlijk best leuk, met allerlei liedjes, en een stampvolle kerk. In de middag hebben we onze rugzak gepakt en hebben we een wandeling gemaakt naar Kumbo, weer echt een prachtige omgeving, met veel aanspraak van de lokale mensen die allemaal super vriendelijk zijn. Ook is het me opgevallen dat de mensen uit Kameroen echt mooie mensen zijn, ik kan niet precies zeggen wat er dan zo mooi aan is maar dat moeten jullie maar op de foto’s bekijken ;).
Morgen (maandag) begint onze eerste stagedag, SPANNEND!!
Inmiddels hebben we onze eerste 2 stage dagen er alweer op zitten. Het ziekenhuis is voor Kameroense begrippen heel modern, maar ik vind het toch wel wennen hoor! Deze week loop ik mijn stage op de female ward, je ziet hier vooral veel malaria, aids en gastro enteritis. Van alles wat dus!! Ik vind wel dat ze al veel van me verwachten, zo werd ik meteen aan het werk gezet om de medicijnen te doen, iets wat ik in NL zelfs nog niet mocht doen gedaan heb. Maar goed, ik doe het gewoon rustig aan en dan komt het vanzelf allemaal wel goed
Ohja huisgenootjes.. Ik denk dat als ik weer in mijn kamertje zit, ik niet meer 2 keer per week de wasbak met chloor ga poetsen hoor! Kameroen is perfect om over je smetvrees heen te komen :D
Groetjes uit Kameroen!!
Het begon allemaal zo:
Na heel wat tranen waren we dan eindelijk onderweg naar Kameroen. Helaas liepen we al snel vertraging op waardoor we 3 uur langer in het vliegtuig moesten zitten dan verwacht, en met een zieke Yvonne leek de tijd voorbij te kruipen.
Toen we in Douala aankwamen vlogen meteen de geuren en vooral de hitte op je af, dat was meteen flink zweten!! En met al die mensen om je heen die allemaal wat van je wilde, was dat best wel even stressen. Op dat soort momenten mis je je pappie en je mammie die alles op zo’n moment regelen wel hoor! Gelukkig hebben we het overleefd en waren rond 20.15 guesthouse.
S ’avonds zijn we meteen Douala in gegaan om ons geld te wisselen en om wat te eten te kopen. De stad is erg vies en armoedig, ook voelde we ons er niet veilig dus de volgende dag zijn we maar op het terrein van het guesthouse gebleven, ook geen straf want we hadden een zwembad! Eigenlijk zouden we 2 nachten in Douala blijven maar omdat het ons daar niet beviel zijn we met de nachtbus naar Bamenda vertrokken. Dat was een hele belevenis! Toen we rond 19.00 uur op het busstation kwamen was er volop muziek en stonden er mensen te dansen, daar kunnen we in Nederland nog wat van leren!! Verder was het ook apart om te zien dat we echt de enige westerse mensen waren, en wij waren ook een attractie voor hun. En Lisa heeft haar eerste huwelijksaanzoek al gehad!!
De bus zou eigenlijk om 21.30 vertrekken, maar ja het is Afrika dus de bus vertrok uiteindelijk om 23.00 uur. Je zou denken, omdat je in een nachtbus zit, dat iedereen lekker zou gaan slapen. Maar niets was minder waar. Er werd al snel om muziek geroepen en die bleef lekker de hele nacht kei hard aan staan. Rond 04.00 uur kwam er opeens een pastoor binnen en kreeg de hele bus mis met natuurlijk een uitbundige preek en liedjes. Toen hij klaar was werd het liedje van Michael Jackson – You are not alone in gezet dit was echt grappig. (Ja, de R&B muziek leeft hier nog volop , we hebben al heel wat R. Kelly en Destiny’s Child voorbij horen komen.
Toen we in Bamenda arriveerden was het echt een verademing, het klimaat is er heel anders omdat het in de bergen ligt. Ook de sfeer van de stad was totaal anders, veel vriendelijker en voor ons gevoel veiliger. Na een heerlijk ontbijtje in het Babtist centre, zijn we gesplitst. Yvonne en Lisa gingen door naar Njinikom en Annemarije en ik door naar Shisong. Er was ons van te voren wel verteld dat de weg slecht was naar Shisong, maar ZO slecht hadden we het zeker niet verwacht! We werden helemaal heen en weer geschud! Af en toe was het gewoon lachwekkend! De route naar Shisong was trouwens prachtig, met al die groene bergen met van die rode (zand) wegen. Na 3 uur gehobbeld te hebben waren we dan eindelijk in Shisong! We zijn heel hartelijk ontvangen door de matron, bewakers, dokters en de andere zusters. De bewakers en 1 dokter hielpen onze koffers naar het huisje, ik had echt medelijden met de dokter die mijn kleine sporttas pakte , die zal wel gedacht hebben ik pak mooi de kleinste tas, maar hij wist natuurlijk niet dat die zo verraderlijk zwaar zou zijn! Met al die boeken en toilet spullen erin, en hij maar lief lachen onderweg, maar ik wist wel beter haha.
Toen we het huisje een beetje hadden ingericht hebben we meteen een rondleiding gehad door het ziekenhuis, wat is het mooi zeg! Het ziet er allemaal heel netjes uit met een mooi binnenplaatsje wat op de Efteling lijkt. Het is eigenlijk net of je de jaren 30 binnen stapt, alle zusters dragen een jurk met een kapje en er is nog nergens een computer te bekennen.
Om toch een goede indruk te maken zijn Annemarije, Maria (zij is ook Nederlandse en was er ook toevallig toen wij aankwamen en werkt in een ander ziekenhuis in Babungo. Ze komt misschien ook hier 3 maanden werken als verpleegkundige omdat ze zich in Babungo toch wel erg alleen voelt als enige blanke in de omgeving) en ik naar de zondagmis gegaan. Dit was eigenlijk best leuk, met allerlei liedjes, en een stampvolle kerk. In de middag hebben we onze rugzak gepakt en hebben we een wandeling gemaakt naar Kumbo, weer echt een prachtige omgeving, met veel aanspraak van de lokale mensen die allemaal super vriendelijk zijn. Ook is het me opgevallen dat de mensen uit Kameroen echt mooie mensen zijn, ik kan niet precies zeggen wat er dan zo mooi aan is maar dat moeten jullie maar op de foto’s bekijken ;).
Morgen (maandag) begint onze eerste stagedag, SPANNEND!!
Inmiddels hebben we onze eerste 2 stage dagen er alweer op zitten. Het ziekenhuis is voor Kameroense begrippen heel modern, maar ik vind het toch wel wennen hoor! Deze week loop ik mijn stage op de female ward, je ziet hier vooral veel malaria, aids en gastro enteritis. Van alles wat dus!! Ik vind wel dat ze al veel van me verwachten, zo werd ik meteen aan het werk gezet om de medicijnen te doen, iets wat ik in NL zelfs nog niet mocht doen gedaan heb. Maar goed, ik doe het gewoon rustig aan en dan komt het vanzelf allemaal wel goed
Ohja huisgenootjes.. Ik denk dat als ik weer in mijn kamertje zit, ik niet meer 2 keer per week de wasbak met chloor ga poetsen hoor! Kameroen is perfect om over je smetvrees heen te komen :D
Groetjes uit Kameroen!!
-
23 Oktober 2012 - 16:27
Inge Duyts:
Wil je me niet meer zo laten lachen?
Ik weet natuurlijk hoe zwaar die kleine tas van je was.
Trouwens val je ook af van dat schudden?
Als je weer een keer naar de mis gaat denk dan ook even aan ons en stuur dan wat goede energie!
Nou liefje, ik krijg al zin om te komen kijken daar!
Dikke kus, Inge -
23 Oktober 2012 - 16:33
Charlotte Dieperink:
Nou van het schudden zijn we helaas niet afgevallen, maar als zo meteen onze voorraad dropjes op is wel! want het eten hier is wat aan de magere kant :p gister was ons avond eten rijst met een winterpeen hahaha -
23 Oktober 2012 - 16:57
Elke:
Wat een heerlijk verhaal!!! :D Een fijne afwisseling hier op het kantoor!
Zo'n andere wereld he! Ik zie je al zitten in de kerk...
ben benieuwd naar alle foto's! -
23 Oktober 2012 - 17:06
Judith:
Charly! leuk verhaal haha! En je mag altijd poetsen in ons huisje hoor;) Tijn heeft hier zondag al boer zoekt vrouw gekeken, was erg leuk! En ik zie geen foto's bij je bericht!
Succes op stage!! xx -
23 Oktober 2012 - 17:30
Evelien Popping:
hi charly,
wauw zag op fb van je avontuur.
en super leuk om je reisverslag te lezen
ik wens je heel veel succes met je stage!
x Eef -
23 Oktober 2012 - 18:17
Irene Van Elk:
Hee Charley,
Ik heb genoten van je verhaal, leuk om je zo te volgen!
Veel succes met je stage, geniet van alle nieuwe belevenissen en indrukken!
Liefsxx -
23 Oktober 2012 - 23:45
Irene Lay:
Wat fijn dat je alles zo uitgebreid beschrijft. Ik ben nieuwsgierig naar je volgende verhaal en foto's. Heel veel succes en prachtige belevenissen op deze stage. liefs, Irene -
24 Oktober 2012 - 10:46
Marleen:
Ohw mijn god.. Alle R&B herinneringen van vroeger komen weer naar boven. Heb je ze al meteen jouw rap geleerd? "Ik liep on the street met een bakje friet..."
En wat leuk om zo'n kerkdienst mee te maken! Moet je daar elke zondag bij zijn?
Heeel veel plezier op de stage en ik spreek je snel.
(Weet niet of mijn smsjes aankomen?)
Kuskus XXX -
24 Oktober 2012 - 16:41
Charlotte Dieperink:
@ judith, de foto's staan bij foto's onder reisverslagen ;)
@ Marleen Je smsje is aangekomen! super lief :D ik weet alleen mijn adres niet! zal het deze week ff vragen :D
-
24 Oktober 2012 - 17:38
Sjoukje:
2x per week de wasbak met chloor??? Goed dat je daar bent Charlie! ;) xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
