Wauw super veel meegemaakt!!
Blijf op de hoogte en volg Charlotte
08 November 2012 | Nederland, Nijmegen
Wow wat heb ik veel meegemaakt deze week zeg!! Ik zal bij het begin beginnen:
Vorige week vrijdag was mijn laatste dag op de mens medical ward, en mijn collega vond het toch wel echt hoogtijd worden dat ik maar eens infuus ging prikken. Dus daar stond ik dan met zwetende en trillende handjes mijn eerste infuus te prikken. Gelukkig ging het goed en kon ik vol zelfvertrouwen het weekend in.
Zaterdag hadden Annemarije en ik een rust dagje, tenminste, dat dachten we. Er bleek een feest te zijn ter opening van een nieuw gedeelte van 'the nursing school' en wij waren ook uitgenodigd. Er werd veel gedanst en gezongen, op gegeven moment leek het net of je in de film Sister act zat want alle zuster begonnen muziek te maken en te dansen! Dat was wel heel apart om te zien, zoiets zou je in NL echt nooit zien! Na afloop mochten we bij het buffet aanschuiven, JAMMIE eindelijk lekker eten na 3 weken rijst met wortel ;). In de avond hadden we met 2 collega's afgesproken om Kumbo onveilig te gaan maken. Dus wij vol goede moed de taxi in, blijkt die na een paar meter een klapband te hebben dus wij allemaal de auto uit en echt na 2 minuten had de driver er alweer een andere band op zitten, ik was helemaal verbaast!! Na 10 min rijden hadden we weer een klapband dus toen begreep ik wel waarom die band zo snel vervangen was haha. Eenmaal in de kroeg kregen we meteen een (lauw) biertje van meer dan een halve liter in onze handen geschoven, en die was lekker joh die hadden we zeker verdient na 3 weken zonder alcohol. Al snel werden we dansvloer op gesleurd en hebben we de hele avond lekker staan dansen.
Zondag zijn we voetbal gaan kijken, dat is toch wel andere koek dan in NL hoor! maar daarom zijn ze zeker niet minder gedreven.
Maandag ben ik begonnen op de primary health care. Hier komen zwangere vrouwen voor een check up. Uit eindelijk checken ze volgens mij wel ongeveer hetzelfde als in NL het gaat er alleen net iets anders aan toe. Zo komen smorgens alle vrouwen tegelijk binnen en beginnen we vast met wegen, bloeddruk meten en HB prikken. Na een tijdje komt er dokter die dan aan alle vrouwen voorlichting geeft over van alles wat met de zwangerschap te maken heeft. Daarna gingen we palperen en ik mocht ook voelen! super raar is dat want je moet best hard in de buik duwen wil je iets voelen. Toen ik eenmaal door had wat ik moest gaan voelen kon je echt voelen waar het hoofdje zat en waar de rug etc. echt heel interessant. Toen alle vrouwen gecontroleerd waren, werden er medicijnen uitgedeeld tegen malaria en wormen.
Dinsdag was de PHC gesloten dus mocht ik een dagje meelopen in 'the consultation room' hier komen alle patiënten van het ziekenhuis eerst. We meten de vitale functies en nemen evt. patiënten op als dat nodig is. Ook hier heb ik weer heel wat gezien. Van hele schattige iniminie babies tot een jongen die binnenkwam met een steekwond in zijn rug tot een oude man die duidelijk al in een vergevorderd stadium van AIDS zat. Ook was er een patiënt van de mens ward overleden die ik vorige week nog verzorgd had, pas toen drong het tot me door dat het leven toch wel erg hard is. Dit was een jonge man van ongeveer 30 jaar denk gestorven aan AIDS. Natuurlijk weet je wel dat er veel mensen sterven aan deze akelige ziekte, maar nu kwam het toch wel heel dicht bij. Ik heb mogen kijken hoe hij werd afgelegd en heb hem samen met de familie naar het mortuarium gebracht. Het mortuarium stelt trouwens niet veel voor het is gewoon een kamer met nog andere lijken op brancards geen verkoeling of zo. Wat me ook erg aangreep was hoe de familie rouwt, ze huilen ontzettend hard, dat gaat echt door merg en been.
Op de woensdagen komen de kinderen op consultatie. Ik was helemaal in m'n element! Lekker de hele dag knuffelen met die kleintjes. Ook kwam er een drieling van 2 maanden oud binnen. Die waren nog kleiner dan een gewone volgroeide baby, gelukkig ging alles goed met ze. Ik vond het wel een wonder dat de moeder en kinderen het zo goed maakte, aangezien de omstandigheden hier in Kameroen toch net iets anders zijn. Een meerling in Kameroen is trouwens echt niet handig, want je kunt maar 1 kindje op je rug dragen en ja wandel wagens zijn onmogelijk hier met die onverharde wegen.
Vandaag stond weer in het teken van de kindjes maar dan op locatie. We gingen het dorp in om daar kindjes te wegen en te vaccineren. Het was wel heel leuk om nu ook buiten het ziekenhuis bezig te zijn.
Volgende week zal ik wat foto's maken dan kunnen jullie ook zien waar ik het over heb ;)
Dit weekend zijn Annemarije en ik JARIG! Om dat te vieren hebben we een aantal collega's uitgenodigd om te komen eten. (wees maar niet bang hoor jongens, Naura gaat ons helpen met koken. Dus dat gaat helemaal goed komen) Ook komen Lisa en Yvonne het weekend over vanuit Njinikom. Een Leuk weekend dus naar uit te kijken!!!
Vorige week vrijdag was mijn laatste dag op de mens medical ward, en mijn collega vond het toch wel echt hoogtijd worden dat ik maar eens infuus ging prikken. Dus daar stond ik dan met zwetende en trillende handjes mijn eerste infuus te prikken. Gelukkig ging het goed en kon ik vol zelfvertrouwen het weekend in.
Zaterdag hadden Annemarije en ik een rust dagje, tenminste, dat dachten we. Er bleek een feest te zijn ter opening van een nieuw gedeelte van 'the nursing school' en wij waren ook uitgenodigd. Er werd veel gedanst en gezongen, op gegeven moment leek het net of je in de film Sister act zat want alle zuster begonnen muziek te maken en te dansen! Dat was wel heel apart om te zien, zoiets zou je in NL echt nooit zien! Na afloop mochten we bij het buffet aanschuiven, JAMMIE eindelijk lekker eten na 3 weken rijst met wortel ;). In de avond hadden we met 2 collega's afgesproken om Kumbo onveilig te gaan maken. Dus wij vol goede moed de taxi in, blijkt die na een paar meter een klapband te hebben dus wij allemaal de auto uit en echt na 2 minuten had de driver er alweer een andere band op zitten, ik was helemaal verbaast!! Na 10 min rijden hadden we weer een klapband dus toen begreep ik wel waarom die band zo snel vervangen was haha. Eenmaal in de kroeg kregen we meteen een (lauw) biertje van meer dan een halve liter in onze handen geschoven, en die was lekker joh die hadden we zeker verdient na 3 weken zonder alcohol. Al snel werden we dansvloer op gesleurd en hebben we de hele avond lekker staan dansen.
Zondag zijn we voetbal gaan kijken, dat is toch wel andere koek dan in NL hoor! maar daarom zijn ze zeker niet minder gedreven.
Maandag ben ik begonnen op de primary health care. Hier komen zwangere vrouwen voor een check up. Uit eindelijk checken ze volgens mij wel ongeveer hetzelfde als in NL het gaat er alleen net iets anders aan toe. Zo komen smorgens alle vrouwen tegelijk binnen en beginnen we vast met wegen, bloeddruk meten en HB prikken. Na een tijdje komt er dokter die dan aan alle vrouwen voorlichting geeft over van alles wat met de zwangerschap te maken heeft. Daarna gingen we palperen en ik mocht ook voelen! super raar is dat want je moet best hard in de buik duwen wil je iets voelen. Toen ik eenmaal door had wat ik moest gaan voelen kon je echt voelen waar het hoofdje zat en waar de rug etc. echt heel interessant. Toen alle vrouwen gecontroleerd waren, werden er medicijnen uitgedeeld tegen malaria en wormen.
Dinsdag was de PHC gesloten dus mocht ik een dagje meelopen in 'the consultation room' hier komen alle patiënten van het ziekenhuis eerst. We meten de vitale functies en nemen evt. patiënten op als dat nodig is. Ook hier heb ik weer heel wat gezien. Van hele schattige iniminie babies tot een jongen die binnenkwam met een steekwond in zijn rug tot een oude man die duidelijk al in een vergevorderd stadium van AIDS zat. Ook was er een patiënt van de mens ward overleden die ik vorige week nog verzorgd had, pas toen drong het tot me door dat het leven toch wel erg hard is. Dit was een jonge man van ongeveer 30 jaar denk gestorven aan AIDS. Natuurlijk weet je wel dat er veel mensen sterven aan deze akelige ziekte, maar nu kwam het toch wel heel dicht bij. Ik heb mogen kijken hoe hij werd afgelegd en heb hem samen met de familie naar het mortuarium gebracht. Het mortuarium stelt trouwens niet veel voor het is gewoon een kamer met nog andere lijken op brancards geen verkoeling of zo. Wat me ook erg aangreep was hoe de familie rouwt, ze huilen ontzettend hard, dat gaat echt door merg en been.
Op de woensdagen komen de kinderen op consultatie. Ik was helemaal in m'n element! Lekker de hele dag knuffelen met die kleintjes. Ook kwam er een drieling van 2 maanden oud binnen. Die waren nog kleiner dan een gewone volgroeide baby, gelukkig ging alles goed met ze. Ik vond het wel een wonder dat de moeder en kinderen het zo goed maakte, aangezien de omstandigheden hier in Kameroen toch net iets anders zijn. Een meerling in Kameroen is trouwens echt niet handig, want je kunt maar 1 kindje op je rug dragen en ja wandel wagens zijn onmogelijk hier met die onverharde wegen.
Vandaag stond weer in het teken van de kindjes maar dan op locatie. We gingen het dorp in om daar kindjes te wegen en te vaccineren. Het was wel heel leuk om nu ook buiten het ziekenhuis bezig te zijn.
Volgende week zal ik wat foto's maken dan kunnen jullie ook zien waar ik het over heb ;)
Dit weekend zijn Annemarije en ik JARIG! Om dat te vieren hebben we een aantal collega's uitgenodigd om te komen eten. (wees maar niet bang hoor jongens, Naura gaat ons helpen met koken. Dus dat gaat helemaal goed komen) Ook komen Lisa en Yvonne het weekend over vanuit Njinikom. Een Leuk weekend dus naar uit te kijken!!!
-
08 November 2012 - 22:30
Elke:
Jeetje Charlie wat heftig!!!! Wat ben ik ontzettend trots op je wat jij daar allemaal doet!! Ik hoop dat je dat zelf ook hebt... Alsje terug komt kun je zo ontzettend veel meer dan wat je had voorgesteld! Dikke vette kusjes voor jou kanjer! -
08 November 2012 - 22:30
Elke:
Jeetje Charlie wat heftig!!!! Wat ben ik ontzettend trots op je wat jij daar allemaal doet!! Ik hoop dat je dat zelf ook hebt... Alsje terug komt kun je zo ontzettend veel meer dan wat je had voorgesteld! Dikke vette kusjes voor jou kanjer! -
08 November 2012 - 22:32
Nicky Keijzer:
Hey Charlotte, leuk om je verhalen te lezen. Zo af en toe lees ik even je verhalen en probeer ik een voorstelling van Afrika te maken. Leuk hoor! Geniet er maar lekker van!! Liefs Nicky -
08 November 2012 - 22:38
Fred:
Jeetje wat maak je een hoop mee -maar hou je taai - veel plezier en succes
we blijven jullie daar volgen
groetjes Fred -
08 November 2012 - 22:39
Lisette Timmermans:
Super mooie beleving echt,ik wens je een hele fijne verjaardag in Kameroenmetlekeer etn en zo xxx
-
08 November 2012 - 23:11
Avital :
Hey Charlotte, heel leuk om te lezen! Bijzondere gebeurtenissen maak je mee. Heel veel goeds daar. Leuke verjaardag!! Liefs Avital -
09 November 2012 - 01:17
Tijn:
mijn meisje :) -
09 November 2012 - 08:45
Maartje:
waauuuw charlot! Wat ongelofelijk; vind het echt zo knap van je dat je dit allemaal doet ineens infuus prikken, mensen met steekwonden / aids :| het niet niks! Fijn dat je ook weer even lekker hebt gegeten en lekker even los perfect! Dat hoort er ook bij :D. Aaah dadelijk je verjaardag en wij zijn er niet bij! Raaarrrr maar lekker genieten popje! xxxxxx -
09 November 2012 - 09:29
Sjoukje:
Leuk hoor, al die verschillende plekken waar je wat van mee krijgt! Maar inderdaad, zal af en toe ook wel heftig zijn. Aids is daar natuurlijk een groot probleem...
Alvast een hele fijne verjaardag Charlie!! Zo te lezen ga je er wel wat moois van maken :)
-
09 November 2012 - 23:14
Margo Wassink:
Heeej jarig jobje, alvast van harte gefeliciteerd met je verjaardag, deze wordt onvergetelijk zeker weten!! Wat een byzondere dingen maak je toch mee zeg. Wat is palperen trouwens?
Maak er een mooi feestje van morgen en heel veel plezier nog dikke knuffel groetjes van ons allemaal. -
10 November 2012 - 10:50
Maarten (senior) En Irene:
Hoi Charlotte,
Van harte proficiat met jouw verjaardag! Dat is wel even anders dan in het Hollandse. En dat terwijl het hier nu zo prachtig grijs is met een heerlijk miezerregentje! Dat moet je dan weer missen.
Heel veel plezier daar!
liefs van Maarten en Irene -
11 November 2012 - 13:06
Hinke :
Lieve Charlotte,
Allereerst nog de felicitaties met je verjaardag! Het zal een bijzondere dag zijn geweest. Ik kreeg dit adres op van Martijn en Susan en vind het leuk dat ik je belevenissen hierop kan lezen.
Je hebt al heel wat meegemaakt lees ik. maar daar was het natuurlijk ook om te doen. Als je terugkomt in de zorg in Nederland draai je nergens je hand meer voor om.
Liefs van Hinke en natuurlijk ook van Wim -
18 November 2012 - 23:18
Milou Van Ingen:
Hoi Charlotte, ik ken je niet, maar kwam via via op jouw web-log. Ik heb ook in Nijmegen HBO-V gestudeerd, en heb in 2009 3,5 maand in Kameroen gespendeerd. Bijzonder om jouw verslag nu ook te lezen! Je woont in het huisje waar ik ook heb gezeten met m'n vriendinnen. Bijzonder om te zien! Ken je Cyprian toevallig (van de OK?)? En Paulo van 't Internetcafé? Zo ja, zou je ze de groeten willen doen? Geniet ervan daar! Ik heb er veel geleerd. M'n eerste overlijdens, m'n eerste reanimaties, infusen, bloedprikken etc.. Bijzonder! Je gaat dit nooit meer vergeten.. Groetjes Milou
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
